Όλοι μας έχουμε την ανάγκη να εμπιστευτούμε κάποιον στη ζωή μας.
Τι γίνετε όμωςόταν η εμπιστοσύνη σου προδίδετε άπειρες φορές!
Πως αντιδράς πάνω σε αυτό;κλείνεσαι δεν κλείνεσαι στον εαυτό σου;
Μετά όμως σε τρώει το παράπονο αυτό τογιατί! Γιατί σε μένα!
κ με τα χρόνια αρχίζει να σαπίζει μαζί με τα μυστικά σου.
Όμως κπάλι έχεις ένα δυο άτομα που εμπιστεύεσαι χωρίς όμως να ζητάς ελεημοσύνη,
δείχνειςτην επιφάνεια του εγώ σου που είναι επίσης σημαντικό.
κ όμως μαθαίνεις ότι τελικά δεναξίζει να δώσεις ούτε ένα χιλιοστό του εγώ σου.γιατί; γιατί στο τέλος σου αποδκνίουν ότι δε σε σέβονται, δε σε νοιάζονται, γελάνε μαζί σου, σε σχολιάζουν πίσω από
την πλάτη σου, σε προδίδουν και αυτοί. κ τι μένει στο τέλος;
Εσύ ένα κουτί μουντό χωρίς περιτύλιγμα. κ για να μην νιώθεις εκθετημένη γεμίζεις
όλο κ ποιο πολλά κενά μέσα σου.τόσα που στο τέλος το περιεχόμενο του πακέτου
να είναι άδειο. τελικά ο μόνος που αξίζεινα εμπιστεύετε είναι το εγώ σου.
όχι να βλέπεις το εγώ σου όχι, αλλα να το εμπιστεύεσαιγιατί στο τέλος όλοι σε προδίδουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απάντηση εδώ..